Melk en haar afgeleiden zijn de voornaamste bron van calcium. Het zuivelrek biedt een zeer breed aanbod: allerhande soorten yoghurt, melkdranken, karnemelk, chocolademelk om nog niet te spreken van het uitgebreide kaasassortiment.
Groene kool, spinazie, broccoli, granen, amandelen, hazelnoten, gedroogde vijgen, sardienen in blik en kalkrijk water bevatten van nature ook calcium. Toch kunnen ze melkproducten moeilijk volledig vervangen. Moeder natuur heeft namelijk bepaald dat ons lichaam calcium uit plantaardige voedingsmiddelen minder goed opneemt dan uit melkproducten.
Calcium in voeding (mg calcium per 100 g of 100 ml)
| kaas met harde korst | 800 – 1200 |
| smeerkaas | 440 |
| yoghurt | 150 |
| melk (volle, halfvolle of magere) | 120 |
| melkchocolade | 110 |
| amandelen, gedroogde vijgen, hazelnoten | 200 – 250 |
| waterkers, spinazie, broccoli | 100 – 180 |
| extra verrijkt water, type Contrexéville, Vittel, Hépar | 400 |
| zacht water type Evian | < 100 |
Aanbevolen hoeveelheid calcium (in mg/per dag)
| kinderen < 7 jaar | 400 – 600 |
| kinderen < 15 jaar | 600 – 800 |
| adolescenten | 1000 – 1200 |
| volwassenen | 800 – 1000 |
| zwangere vrouwen vrouwen die borstvoeding geven vrouwen in de menopauze |
1200 – 1500 |
| ouderen | 1000 -1200 |
De rol van Calcium
We worden geboren met 206 verschillende botten: ons skelet.
Het skelet geeft ons lichaam structuur. Onze botten zijn een levend systeem zoals huidcellen en wordt dus constant vernieuwd. Dit wil zeggen dat het voortdurend tegelijkertijd afgebroken en opgebouwd wordt. Vanaf de leeftijd van ongeveer 30 à 35 verliezen we botmassa. Gemiddeld ongeveer 0,5% tot 1% per jaar. Dit geldt voor iedereen, zowel voor mannen als voor vrouwen. Maar bij sommige vrouwen kan dat verlies na de menopauze oplopen tot 2% à 5% per jaar. Onze botstructuur geeft onze stevigheid maar met de leeftijd verliest het lichaam dus beetje bij beetje zijn steun en treden er verzakkingen op. De wervels zakken in waardoor mensen voorover lopen en 3, 4, 5 tot zelfs 10cm kleiner worden. Overmatige verzwakking van het skelet verhoogt het risico op botbreuken. Men spreekt van osteoporose wanneer gedurende lange tijd de afbraak van het botweefsel groter is dan de opbouw. Hierdoor wordt het bot te zwak om je gewicht te dragen met breuken tot gevolg. Er treden soms zelfs spontaan breuken op, schijnbaar zonder aanleiding.
